Czym się charakteryzują kruszywa lekkie?
- Szczegóły
Kruszywa lekkie to określenie odnoszące się do kruszyw porowatych o gęstości objętościowej mniejszej niż 1800 kg/m³ (zgodnie z definicją w normie PN-86/B-23006). Współcześnie stosuje się kruszywa lekkie mineralne, które możemy podzielić na kilka grup w zależności od rodzaju surowców użytych do produkcji.
Grupa kruszyw pochodzenia naturalnego ze skał porowatych:
- kruszywa pochodzenia wulkanicznego
- pumeks naturalny
- tufoporyt
- węglanoporyt
- krzemoporyt
Grupa kruszyw pochodzenia naturalnego ze skał poddanych obróbce termicznej:
- perlitoporyt
- wermikulitoporyt
Grupa kruszyw sztucznych z odpadów przemysłowych poddanych obróbce termicznej:
- pumeks hutniczy
- łupkoporyt
- popiołoporyt
- pregran
- pollytag
Grupa kruszyw sztucznych z odpadów przemysłowych bez obróbki termicznej:
- żużel paleniskowy
- żużel wielkopiecowy granulowany
- elporyt
- łupkoporyt ze zwałów
- gruz ceglany
Grupa kruszyw sztucznych z surowców mineralnych poddanych obróbce termicznej:
- keramzyt
- glinoporyt
- szkło piankowe granulowane
Główne właściwości kruszyw lekkich
Właściwości kruszyw lekkich w dużej mierze determinują ich późniejsze zastosowanie. Do najważniejszych parametrów kruszyw lekkich zaliczamy:
- gęstość nasypową
- gęstość objętościową
- nasiąkliwość
- odporność na zamrażanie
- zawartość składników szkodliwych
- uziarnienie
- porowatość
- wytrzymałość mechaniczną
- urabialność mieszanki betonowej
Te cechy w dużej mierze zależą też od kształtu ziarna kruszywa oraz jego powierzchni.
Trzy grupy ziaren kruszyw lekkich
Możemy wyróżnić trzy grupy ziaren ze względu na kształt i powierzchnię. Warto przy tym dodać, że te właściwości mają bezpośredni wpływ na urabialność mieszanki betonu lekkiego, ilość centernetu i wytrzymałość końcową.
- I grupa - ziarna okrągłe i zwarte o jednolicie rozłożonych porach wewnętrznych i średnicy od 0,5 do 2 mm. Pory najczęściej nie łączą się ze sobą. Na powierzchni ziaren występuje zwarta otoczka. Do tej grupy kruszyw zaliczamy: keramzyt, popiołoporyt (typu Pollytag) i perlitoporyt. Regularny kształt ziaren i porów, a także otoczka wpływają na lepszą urabialność masy betonu, a także zmniejszają zużycie cementu.
- II grupa obejmuje ziarna kanciaste z większymi porami o średnicy 2 - 4 mm. Pory są otwarte, rozłożone nierównomiernie na całym przekroju ziarna.
- III grupa to ziarna o kształcie nieregularnym i porach występujących w układzie przypadkowym o średnicy powyżej 10 mm. Do tej grupy zaliczamy żużel paleniskowy, pumeks hutniczy.